خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*

بیا که حال و هوایم شبیه پاییز است همین, که بی تو نفس می کشم غم انگیز, است بیاکه اینهمه خنجر ، مرا به خون غلتاندهجوم خاطره هایت سپاه چنگیز است جوانه های وجودم یکی یکی پژمردبه خارهای خیالت دلم گلاویز است ه خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

خوب می دانم که از "بامن نشستن" خسته, ایآری از این خانه واین کوی وبرزن خسته, ای سخت دلتنگم ، ولی افسوس می دانم هنوزاز من دیوانه ی عاشق ! شدیدا خسته, ای بی تو طوفانی ترین پاییز را سر می کنمشک ندارم مثل باغ خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

تو مثل رود به من جرأت سفر دادیبه سنگ ِ خسته ی افسرده بال و پر دادی هزار چشمه ی روشن به من عطا کردیشب سیاه مرا مژده ی سحر دادی همین که صبح دمید از کرانه های دلمچه شد که از شب ِ این عاشقی خبر دادی تو در خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

در عاشقی, به اوج زلالی, رسیده, ام
بی بال وپر به مرز رهایی پریده ام

وقت سحر به تابش یک وحی ناگهان
با آخرین نفس ، قفسم را دریده ام

حالا در آستانه ی یک فصل برترم
چون فصل پنجمی که به دنیا ندیده ام

در نقطه ی تلاقی دریا و آسمان
طعم زلال زنده شدن را چشیده ام

حالا که چشمه نوش بهارم به " سرّ عشق"
درمرغزار ِ عشق و صفا آرمیده ام

آسان وسخت هرچه که بوده تمام شد
دیگر من از تمام جهان دل بریده ام

 

#زهراضیایی

#بروجنی

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

پیش از این دلبستگی, ها آبرویی, داشتم, گرچه بودم غنچه اما رنگ و رویی داشتم, گرچه عشق آمد شبیه آتشی درباغ دل باز با این شعله ها حال نکویی داشتم, حال خوبم  را نگفتم با کسی ، جز آینه چون صدف در سینه ام راز مگو خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

من در آئینه, ماه می بینم,دختر پادشاه می بینم, نکند در نگاه دلتنگی،بازهم اشتباه می بینم, وه ! عجیب است این همه شادیعشق را روبه راه می بینم, چشمهایم درست می بینند!صحنه ای دل بخواه می بینم, خواب و بیداری ام م خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

توآن طلوع, قشنگ,ی به صبح آزادی
که عاشقانه به من درس زندگی دادی

شبیه آینه ای آمدی به دیدارم
شبیه چشمه پاکی به قلب آبادی

به هر نفس که توباشی همیشه خوشبختم
که مثل قرعه ی شادی به نامم افتادی

نشسته بر دل وجانم چه شوق شیرینی
به بیستون ِِ وجودم طنین فرهادی

به بغض سرد زمستان تویی که خورشیدی
توئی که بهمن دل را هزار مردادی

چنان در آخر این عاشقانه خوشحالم
که درگلوی سکوتم نمانده فریادی

#زهراضیایی

#بروجنی

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

چشمان, تو لبریز ترین چشمه, ی دنیاست,
این چشمه, به افسونگری ِ پهنه ی دریاست

چون مست در این چشمه, شدم ،خوب ندیدم
یک فاجعه در پشت همین همهمه برپاست

از فتنه ی سبزی که به پا کرد نگاهت
فهمیده دلم امن ترین نقطه همین جاست

بگذار که از عشق تو آواز بخوانم
من قویم و آغوش تو دریای تماشاست

در خلوت شبهای سیاهم ، که غمی نیست
چون برکه ی دل با رخ مهتاب تو زیباست

***
تصنیف قشنگی ست بسوزیم و بسازیم
با شور دلم ، سوزنگاهت پر معناست

#زهراضیایی

#بروجنی

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

آخر مرا به ترک تو مجبور می کنندیعنی که زنده, زنده, مرا گور می کنند محروم می کنند مرا از نگاه عشقاز موج های آبی او دور می کنند روزی مرا بخاطر این دوست داشتنتبر دار اشتیاق تو ، منصور می کنند گاهی میان کوچ خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

عزیز, بودی, و گویا, عزیز, تر شده ایچه کرده ام که تو اینقدر خیره سر شده ای! چه غنچه ها که شکفتند در وجودم سرخاز آن زمان که تو ای عشق ، شعله ور شده ای از آن زمان که شنیدم مرا نمی خواهیبه تار وپود وجودم چه ف خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

تو دنیای مرا زیبا نخواهی دید ، شکی نیست,!مرا دیوانه می پنداری و نومید ! شکی نیست,! تو هم فهمیده ای این روزها همرنگ پاییزممرا از باغ تنهایی نخواهی چید شکی نیست, صداقت مایه ی ننگ است وقتی عشق نیرنگ استشما خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

مرا نم نم بخوان, تا عشق تا فردای, باران, هاکه من از تشنگی ، لبریزم ای دریای باران, ها صفای چشم های نیلی ات را آرزومندمبهشت آنجاست ، آنجا ... غرق در رؤیای باران, ها به دادم می رسی آیا در این شبهای پاییزیکه خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

اسیرم, کرد آخر چشم های مثل جادویت,
پلنگ پرغرورم را به خاک افکند آهویت

دلم می خواست می بردی مرا تا قلعه بختت
برای دیدن اوج شکوه و برج و بارویت

به رویم بسته ای آغوش خود را باز کن شاید
نفس هایم بگیرد عطر احساسات ِ شب بویت

حضورت دردلم روشن تر ازمهر است تا هستم
تو فانوس منی ای چشم هایم محو سوسویت

گل سرخ آمد و پرپر شد و پاییز حتی رفت
ولی هرگز نیامد نوبهار من پرستویت

چه سهمی بردم از عشق تو ای دریای شورانگیز
به غیر از ساحل تنهایی و موج هیاهویت

زهراضیایی بروجنی

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...